Έτσι άρχισαν όλα

Κήπος της Εδέμ.
Ο Αδάμ κόβει βόλτες στις πρασιές βαριεστημένος και αμίλητος.
Ο Θεός τον πετυχαίνει γυρνώντας από ένα meeting με τα χερουβείμ και ανησυχεί:

-Τέκνον μου τί σου συμβαίνει; Τί έχεις;
-Ε, να, πολλή ησυχία ρε πατέρα. Εσύ όλη τη μέρα λείπεις για δουλειές και εγώ δεν έχω κανέναν να πω μια κουβέντα.

Ο Θεός έξυσε για λίγο τη μακριά λευκή γενειάδα του και απάντησε στον Αδάμ:

-Έχεις δίκιο παιδί μου. Πώς δε το σκέφτηκα πιο πριν! Θα σου φτιάξω ένα σύντροφο για να έχεις παρέα και θα τον ονομάσω ("την ονομάσω"κανονικά, αλλά πριν ξεστομίσει ο Ύψιστος την αμέσως επόμενη λέξη δεν υπήρχε ακόμα θηλυκό γένος!) ΓΥΝΑΙΚΑ!
-Θα δεις, συνέχισε ο Θεός, θα σου αρέσει πολύ!
Θα σου μαγειρεύει, θα σου πλένει τα ρούχα, θα συγυρίζει. Δε θα σου φέρνει ποτέ αντίρρηση, θα γεννάει τα παιδιά σου και θα τα ανατρέφει και δε θα σε ξυπνάει στη μέση της νύχτας για να τα φροντίσεις. Δε θα σου γκρινιάζει ποτέ και πάντα θα παραδέχεται ότι φταίει αυτή σε περίπτωση που διαφωνήσετε! Δεν θα την πιάνει ποτέ πονοκέφαλος και θα είναι πάντα πρόθυμη να σε περιποιηθεί και να ικανοποιήσει κάθε σου ανάγκη!

-Και τί θα μου κοστίσει; ρώτησε δύσπιστα ο Αδάμ
-Ένα ΠΟΔΙ και ένα ΧΕΡΙ!
-Χμ... με ένα πλευρό τί παίρνω;