Tης πήραν τα παιγνίδια και τον εραστή της. Έσκυψε λοιπόν το κεφάλι και παρ' ολίγον να πεθάνη. Mα τα δεκατρία ριζικά της σαν τα δεκατέσσερά της χρόνια εσπάθισαν την φευγαλέα συμφορά. Kανείς δεν μίλησε. Kανείς δεν έτρεξε να την προστατεύση κατά των υπερποντίων καρχαριών που την είχαν ήδη ματιάξει όπως ματιάζει η μυίγα ένα διαμάντι μια χώρα μαγεμένη. K' έτσι ξεχάστηκε ανηλεώς αυτή η ιστορία όπως συμβαίνει κάθε φορά που ξεχνιέται από τον δασοφύλακα το αστροπελέκι του στο δάσος.
Α.Εμπειρίκος
8 σχόλια:
Επετειος
'''even the weariest river winds somewhere safe to sea!
Εφερα τη ζωη μου ως εδω
Στο σημαδι ετουτο που παλευει
Παντα κοντα στη θαλασσα
Νιατα στα βραχια επανω, στηθος
Με στηθος προς τον ανεμο
Που να πηγαινει ενας ανθρωπος
Που δεν ειναι αλλο απο ανθρωπος
Λογαριαζοντας με τις δροσιες τις πρασινες
Στιγμες του, με νερα τα οραματα
Της ακοης του, με φτερα τις τυψεις του
Α, Ζωη
Παιδιου που γινεται αντρας
Παντα κοντα στη θαλασσα οταν ο ηλιος
Τον μαθαινει ν'ανασαινει κατα κει που σβηνεται
Η σκια ενος γλαρου.
oxi sta narkotika
kai ta paraisthisiogona
η ΖΩΗ είναι μαγκιά!
:)
i zwi einai ena uperoxo taksidi gnwsis. krima pou eimaste oloi toso narkwmenoi kai mas diafeugei i diadromi.
re o psilos paei fantaros?
pote?
poy?
visma yparxei?
tha pixeiiiiiiiiiiiiiii
2η ισοπαλία ......
τσ τσ τσ τσ
αυτά κάνουν οι κακές παρέες ... ο ιός της μαζετοσύνης ή αμαζετοσύνης (δεν είμαι σίγουρος για την ονομασία δεν είμαι ούτε σκακιστής ούτε μικροβιολόγος) είναι μεταδοτικός ...
του συγχωρήσατε τη μεγάλη προδοσία μην τον αφήνετε να σας παρασύρει και στην καταστροφή.
ποιός είπε ότι τη συγχωρήσαμε;
Δημοσίευση σχολίου